طبقه بندی آلارم گازهای قابل احتراق

دستگاه هشدار گاز قابل احتراقبا توجه به استفاده از محیط را می توان به دستگاه هشدار گاز قابل احتراق صنعتی و دستگاه هشدار گاز خانگی تقسیم کرد، با توجه به شکل خود را می توان به دستگاه هشدار گاز قابل احتراق ثابت و دستگاه هشدار گاز قابل احتراق قابل حمل تقسیم کرد.
زنگ هشدار گاز قابل احتراق ثابتابزار به طور کلی از کنترل کننده زنگ و آشکارساز تشکیل شده است، کنترل کننده را می توان در اتاق وظیفه قرار داد، به طور عمده برای کنترل نقطه نظارت، آشکارساز در گاز قابل احتراق نصب شده است به احتمال زیاد به نشت محل اجزای اصلی برای سنسورهای گاز قابل احتراق داخلی، سنسورهایی برای تشخیص غلظت گاز در هوا. سنسور غلظت گاز را در هوا تشخیص می دهد. آشکارساز غلظت گاز شناسایی شده توسط سنسور را به سیگنال الکتریکی تبدیل می کند و آن را از طریق کابل به کنترل کننده منتقل می کند. هر چه غلظت گاز بیشتر باشد، سیگنال الکتریکی قوی تر است. هنگامی که غلظت گاز به نقطه هشدار تنظیم شده توسط کنترل کننده هشدار می رسد یا از آن فراتر می رود، آلارم یک سیگنال آلارم ارسال می کند و می تواند شیر برقی، فن اگزوز و سایر تجهیزات خروجی را برای از بین بردن خطرات پنهان به طور خودکار فعال کند.
هشدار گاز قابل احتراق قابل حملبرای دستی، کارکنان می توانند حمل کنند، مکان های مختلف غلظت گاز قابل احتراق را شناسایی کنند، مجموعه ای از کنترلرهای آشکارساز گاز قابل حمل، آشکارسازها در یک. در مقایسه با هشدار گاز ثابت، تفاوت اصلی این است که آشکارساز گاز قابل حمل را نمی توان به تجهیزات دیگر متصل کرد.